La deziro, kiu ne havas la pasion, ĝi estas kiel gazaloj kiuj ne havas beheron, La sopiro, kiu ne estas maltrankvila, ĝi estas kiel gazaloj kiuj ne havas beheron. En kantoj, en sonoj, en la muziko, miaj oreloj serĉas la notojn de via voĉo, Ĉiu al ili estas kiel sensignifa parolo, kiel gazaloj kiuj ne havas beheron. Kiel la floro kiu havas nenian dolĉan bonodoron, kiel la memoro ŝtelita per la tempo, La vivo pasas en la enuiga senanimado, kiel gazaloj kiuj ne havas beheron. El la ĉielo de la silenton verŝas senĉese, senfine unu milda pluvado de mia larmoj, Sennuba estas la grandega malpleno de la ĉielo, kiel gazaloj kiuj ne havas beheron. Plenigu bonvolu ĉi tiujn senfruktajn ĉambrojn kun la multaj koloroj de via ridado, Ĉi tiu domo staras ombra, sen ajna ŝirmejo, kiel gazaloj kiuj ne havas beheron. Popolu la mallumo kun lo steloj, la malgrandaj sferoj de la briletantaj delicoj, Alie, ekzistas nur unu vakua malfeliĉo, kiel gazaloj kiuj ne havas beheron. Metu viajn piedojn tra mia sojlo, ...
The message is supreme;
Born in the heart,
and lilting itself
from tongue to tongue,
throwing its scent
over wind and wave;
travelling on dots
or fingers
when blindness
or silence bar its way.
It hews itself into stone
or burns itself onto magnetic discs;
it is the message that lives
and I exist
solely to pass it on.